Imtihan 3ala Abwab

Bismillahirrahmanirrahim.

Salam,semua!
Walaupun dh janji dgn diri sndiri utk xmenyentuh 'blogger' shg exam habis,tp itulah benda yg lalai ni la yg seronok dibuat. Sementara menunggu kelas tutor lagi 30 min,kita isikan masa sedikit dgn nasihat2 dari seorang teman yg baru sy kenal,tidak diketahui asal usul beliau,ttp kata2nya amat berkesan.Beliau merupakan pelajar alAzhar( oppss,xblh lebih2,kang ada yg mencari)

Teman sy meluahkn perasaan geram beliau kpd segelintir blogger yg hnya pndai melafazkan kata2 'hikmah' melalui ruangan blog tanpa mengamalnya.Pepatah arab,'ilmu yg x dimanfaatkan sama seperti pokok yg tidak berbuah'.

Memang blogger merupakan wasilah untuk berdakwah.Di sini sy hendak membawa suatu pendekatan yg xhnya merujuk kpd Blogger,ttp twitter,wordpress,fb,ms dll .Benar,dunia diambang kemajuan IT di mana segala aktiviti dakwah tidak hanya tertumpu di corong2 radio,masjid,tetapi hanya dgn satu klik,segala hukum syara' dpt kt rujuk beserta dalil2 Akli dan Nakli.

Ttp,adakah kt terfikir dlm keghairahan kita berkarya,tiadakah suatu pun yg terkesan dlm hati kita.Kita mahu mengubah org lain,tp kita? Beliau memetik FirmanNya..

“Sesungguhnya Allah tidak akan mengubah nasib suatu kaum kecuali kaum itu sendiri yang mengubah apa apa yang pada diri mereka ” QS 13:11

Saya hnya terdiam apabila teman saya meluahkan perasaannya.Laju sggh kata2nya meluncur melalui ruangan YM.Rasa mengantuk menelaah Tafsir ditolak ke tepi,cuba menyelami bersama2 perasaan teman saya ini.

Beliau amat sedih...Beliau menulis lagi..


(Oppss,kelas Tafsir dh nk mula,kt smbung di lain waktu!)

p/s mlm ni rasa taraddud...Seolah2 Allah sdg memberi isyarat.Sama ada aku faham atau x...Tiba2 aku sedar ttg kelemahannya.Aku akn memberikannya masa,tp...